Szanowni Państwo Autorzy rocznika „Slavia Antiqua”,
poczynając od tomu 57, w naszym czasopiśmie wprowadzamy ścisłe zasady formatowania tekstów przeznaczonych do publikacji.
Bardzo prosimy o nadsyłanie prac napisanych wyłącznie w edytorze Word i zapisanych jako plik: .doc, .docx bądź .rtf, w których:
- numerujemy u dołu strony,
- nie formatujemy tekstu,
- nie wklejamy tabel z Excela do Worda. Tabele najlepiej przesłać w osobnych plikach (Excel lub Word),
- nie wklejamy rycin do pliku tekstowego, tylko zapisujemy każdą rycinę w osobnym pliku.
Ryciny muszą być na dobrym poziomie technicznym i estetycznym (min. 300 dpi), zapisane najlepiej jako pliki „ai” (Illustrator), „tiff” lub w ostateczności „jpg”. Nazwą pliku jest numer ryciny (np. ryc.7.tiff). Prosimy nie podpisywać rycin w plikach graficznych. Spis rycin należy zamieścić na końcu pliku tekstowego. Wszystkie ryciny muszą posiadać odniesienia w tekście. Należy przestrzegać kolejności ich cytowania (ryc. …).
Tekst powinien zawierać:
- pełną afiliację autora: instytut/wydział, uczelnia/instytucja, adres pocztowy instytucji, adres mailowy autora,
- nr ORCID,
- abstrakt oraz słowa kluczowe w języku angielskim lub polskim do przetłumaczenia,
- na końcu pliku bibliografię,
- oraz spis ilustracji z podaniem ich źródła.
Ujednolicony zostaje system przypisów stosowanych w artykułach publikowanych w „Slavia Antiqua”, wraz z odpowiednio skomponowaną bibliografią:
- obowiązuje wyłącznie harwardzki system przypisów zamieszczonych bezpośrednio w tekście, w nawiasie okrągłym, zawierającym nazwisko autora, rok i po przecinku numer stron(-y), dalej po przecinku numer tabeli lub ryciny, na którą się powołujemy np.:
(Kowalski 1999, s. 23, ryc. 4:1)
- jeżeli będą dwie prace tego samego autora, z tego samego roku, to należy je oznaczyć literami „a”, „b” (kolejność nadawania liter alfabetycznie wg tytułu pracy), np.:
(Kowalski 1999a, s. 23; 1999b, s. 54-57)
- w przypadku, gdy publikacja ma dwóch autorów, podaje się oba nazwiska, łącząc je spójnikiem „i”; jeśli autorów jest trzech zapis wygląda następująco:
(Kwiatkowski, Kowalski i Nowak 1999, s. 340-341)
- gdy cytowane są publikacje różnych autorów o tym samym nazwisku wydanych w tym samym roku to dla ich odróżnienia stosuje się pierwszą literę imion autorów:
(J. Kowalski 1999, s. 23, ryc. 4:1)
(Z. Kowalski 1999, s. 30, 44)
- w bibliografii muszą się znaleźć wszystkie zacytowane w tekście prace;
- opis bibliograficzny należy wykonać wg następującego wzoru:nazwisko autora i inicjał imienia. rok, tytuł pierwszego cytowanego dzieła
– monografia: tytuł kursywą. miejsce wydania, wydawnictwo.
– czasopismo: „tytuł”. nazwa kursywą, numer (zeszyt, tom), numery stron.
– artykuł w pracy zbiorowej: tytuł, w: inicjał imienia i nazwisko redaktora. tytuł pracy zbiorowej kursywą. miejsce wydania. numery stron.Przykład:Kowalski J.
– 1999a Archeologia. Poznań: Wydawnictwo PTPN.
– 1999b Świat Słowian. Slavia Antiqua, 3, ss. 67-72.
– 1999c Słowianie, w: T. Nowak (red.), Archeologia Słowian, Poznań, Wydawnictwo PTPN. s. 75-85.
- wszystkie tytuły piszemy pełną nazwą – nie stosujemy skrótów.
W przypadku niezastosowania się do powyższych zasad Redakcja zastrzega sobie możliwość odesłania tekstu do Autora.