Opis
Książka poświęcona została dyskusjom, jakie wywiązały się wokół trzech uchwał Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie. Zrzeszeni w Związku autorzy podjęli w 1947 roku pierwszą uchwałę nawołującą do powstrzymywania się przed współpracą z krajowymi wydawnictwami i czasopismami. Wywołała ona żywiołową dyskusję, która odżyła w 1956 roku, gdy to Związek dystansując się wobec przemian październikowych zachodzących w Polsce, ponowił swoją uchwałę, przyjmując bezkompromisowe stanowisko wobec władz PRL-u. Druga odsłona polemiki ujawniła, że większość pisarzy uchodźców opowiada się za korzystaniem z możliwości publikowania swoich dzieł w Polsce. Ostatecznie Związek Pisarzy Polskich na Obczyźnie pod koniec 1957 roku złagodził zatem swoje stanowisko i w trzeciej uchwale pozostawił decyzję w tym zakresie do indywidualnych rozstrzygnięć poszczególnych autorów.
