Opis
W książce podjęto próbę scharakteryzowania procesów zachodzących w Europie w końcu pierwszego tysiąclecia, których efektem było włączenie ziem Europy Wschodniej, dawnego „barbaricum”, do chrześcijańskiej wspólnoty cywilizacyjnej. Powstawały nowe państwa – Czechy, Dania, Polska, Węgry, Ruś, Norwegia, Szwecja. Szybko przyjmowały one, zwłaszcza ich elity, nową religię, adoptując jednak elementy tradycji pogańskiej. Wiele uwagi poświęca się w książce przemianie organizacji plemiennej w państwo, z czym związany był upadek starych elit władzy, narodziny nowych, kształtowanie systemów wodzowskich. Autor nie pomija najważniejszego pytania o to, skąd się wziął kapitał potrzebny na budowę nowych państw w naszej części Europy. Przypuszcza, że pochodził on z eksportu niewolników.
