Opis
Po raz pierwszy w muzykologii – nie tylko polskiej – oryginalna teoria miejsc niedookreślenia Ingardena została frontalnie zderzona z syntetycznymi ujęciami dziejów muzyki. Marcin Poprawski wnosi do estetyki muzyki Ingardena pewną wartość dodaną. Ukazuje na konkretnych przykładach, że kategoria dach, miejsc niedookreślenia w odniesieniu do dzieła muzycznego da się uzasadnić empirycznie i zweryfikować za pomocą faktów z zakresu szeroko rozumianej muzycznej praktyki artystycznej, opisywanej i interpretowanej z całkowicie odmiennych perspektyw poznawczych ki i stanowisk filozoficznych. Rozważania autora sytuują się w centrum najbardziej obecnie aktualnych dyskusji skupionych wokół sztuki i twórczej działalności człowieka. Dotyczą one m.in. teorii oralności, piśmienności i wtórnej oralności kultury; tekstowości dzieła sztuki, jego kontekstualizacji i dekontekstualizacji oraz recepcji; modeli poznawczych, funkcji wyobraźni i tekstualizacji pamięci w poznaniu i interpretowaniu świata sztuki; koncepcji tzw. historycznych wykonań mu- mięci muzyki dawnej. Książka zawiera również ciekawą, przedstawioną w sposób krytyczny panoramę współczesnej muzykologii, obejmującą prezentację kilkudziesięciu stanowisk badawczych w niewielkim stopniu znanych w Polsce, która w doskonały sposób ukazuje ważność i aktualność problemu miejsc niedookreślenia niedookreślenia.
Prof. dr hab. Małgorzata Woźna-Stankiewicz (Uniwersytet Jagielloński)
Książkę Marcina Poprawskiego charakteryzuje rozmach erudycyjny i umiejętność syntetycznego przedstawienia sprecyzowanej tematyki badawczej. A ta stanowi nowatorskie ujęcie kwestii miejsc niedookreślenia dzieła muzycznego, które decydują o jego budowie, a które nie znajdują należnego im miejsca w filozoficznej i muzykologicznej literaturze przedmiotu. Autor wykazuje, iż w miejscach niedookreślenia tkwi potencjał poznawczy dla historii, teorii i praktyki muzycznej zawarty w takich pojęciach jak: wykonanie, interpretacja, praktyka wykonawcza, notacja, pamięć i wyobraźnia w procesie wykonania, przekazie i odbiorze dzieła muzycznego. Powstała praca cenna poznawczo, nowatorska, o jasno skonstruowanym toku wywodu. Dodatkowym jej walorem jest prosty język, co przy tego rodzaju tematyce, nie jest sprawą łatwą i świadczy o głębi przemyśleń, którym Autor umiał nadać tak przejrzystą konstrukcję formalną. Ta cenna publikacja naukowa, której należy pogratulować wydawnictwu, z pewnością znajdzie czytelników zarówno wśród filozofów i estetyków muzyki, jak i muzykologów.
Prof. dr hab. Jagna Dankowska (Uniwersytet Muzyczny Fryderyka Chopina)
