Opis
„Ferruccio Busoni (1866-1924) pozostawił po sobie cztery opery, które z mniejszym lub większym (…) powodzeniem pojawiają się w repertuarach teatrów zachodnich. Te opery to: Die Brautwahl (1908-1911), Arlec-chino oder Die Fenster (1914-1915), Turandot (1917) oraz Doktor Faust (1915-1924) (…). Dzieła operowe Busoniego wyróżniają się w panoramie sceniczno-muzycznych artefaktów pierwszych trzech dekad XX stulecia jako zjawisko oryginalne i wbrew wielu pochopnie ferowanym sądom nader wartościowe artystycznie. Wydanie w miarę możności obiektywnej opinii na temat tego zjawiska, określenie jego istoty zarówno w aspekcie postulatywnym, jak i praktycznym – to główne cele przyświecające mi podczas pisania tej pracy”.
Z Wprowadzenia autora
