Opis
Publikacja na łamach „Twórczości” artykułu O lackim tragizmie Jana Kotta zapoczątkowała w 1945 roku najistotniejszy spór literacki pierwszych lat powojennych. Twórczość Josepha Conrada stała się dla dyskutantów punktem wyjścia do serii wypowiedzi o etosie Armii Krajowej, a także o dziedzictwie polskiej kultury w kontekście następstw II wojny światowej oraz współcześnie narzucanego komunizmu. Kott, zaangażowany w rewolucyjną przemianę społeczną i polityczną, podważał imponderabilia i uznawał historię za miarę ludzkich czynów. Conrad, wyrażający w swej twórczości przekonanie o zasadniczej niezmienności natury ludzkiej, był dla niego pisarzem służącym społecznie nieużytecznym ideałom heroizmu i wierności. W imię tradycyjnego humanizmu polemikę z Kottem podjęli wybitni pisarze i publicyści, m.in. Antoni Gołubiew, Jan Dobraczyński, Maria Dąbrowska, Hanna Malewska, Stefan Kisielewski, Józef Chałasiński i Gustaw Herling-Grudziński.
