Opis
Książka stanowi kompendium wiedzy na temat pisarstwa Tadeusza Różewicza – historyka sztuki, konesera dawnych dzieł malarskich, wielbiciela kina i obserwatora zjawisk w kulturze. Książka składa się z 23 szkiców poświęconych różnym aspektom obrazowości i wizualności w dorobku Różewicza podzielonych problemowo na trzy rozdziały. W pierwszej części książki omówiono w kilku dialogizujących ze sobą zbliżeniach autorska teoria obrazu, rozwijana i modyfikowana przez twórcę w liryce i tekstach okołopoetyckich. Zrekonstruowana zostaje Różewiczowska polemika z „formą”, która przesłania „wewnętrzny obraz” i opisane kolejne etapy tej rozprawy, ważkiej zarówno w planie poetologicznych projektów Różewicza, jak i prowadzonej przez twórcę krytyki kultury. Część drugą wypełniają studia przypadków: opisy spotkań Różewicza z konkretnym obrazem, rzeźbą, malarzem. Przywołane zostają między innymi dzieła Boscha, Grünewalda, Rembrandta, Breughla, Malewicza i innych. Część trzecia koncentruje się wokół sposobów, w jakich twórca posługiwał się fotografią i rysunkiem komponując swoje własne tomy poetyckie, a także wokół zagadnień związanych ze stosunkiem Różewicza do roli obrazu i mediów w kulturze popularnej. Autorów poszczególnych szkiców interesuje zatem zarówno własna teoria widzenia twórcy Form, jak i intertekstualne nawiązania do teorii wizualnych innych artystów, dialog zapisany w konkretnych dziełach, ich seriach i fragmentach. Książka ma charakter interdyscyplinarny.
Spis treści rozewicz-spis
