Opis
Spór wywołany u progu 1947 roku pamfletem Tadeusza Borowskiego Alicja w krainie czarów („Pokolenie” 1947 nr 1) otworzył powojenne dzieje rodzimej prozy. W obronie zaatakowanej Zofii Kossak-Szczuckiej, autorki Z otchłani, stanęło szereg krytyków o proweniencji katolickiej, z kolei za młodym pisarzem wstawili się krytycy z „Kuźnicy” czy „Odrodzenia”. Debata szybko wykroczyła poza kwestie sposobu pisania o obozie czy marksistowsko-katolicki konflikt ideologiczny. Wywołała pytania o charakterze: literackim (powinności i zadania literatury), teoretycznoliterackim (status narratora i jego powinowactwo z autorem), historycznym (rola postaw społecznych w czasie II w. ś. i stalinizmu) czy moralnym (kwestia nihilizmu i odpowiedzialności etycznej twórcy). W książce omawiam kolejno trzy etapy „sporu o Borowskiego” – z lat 40., 70. oraz głosy powstające od lat 80., świadczące o „długim trwaniu” debaty i jej ciągłej aktualności, będącej dowodem niesłabnącej trwałości narodowych mitów, które pisarz onegdaj podważał.
